Op dijken kunnen vele soorten grassen en kruiden voorkomen. Hiervoor zijn verschillende namen in gebruik: soortenrijke dijken, bloemdijken.
De termen soortenrijk, bloemrijk en kruidenrijk worden veel door elkaar gebruikt. Daarom eerst definities, ontleend aan [Liebrand e.a., 2024, rapport thema 0]
In deze Handreiking kiezen we bij voorkeur voor de term ‘soortenrijke dijken‘. Er zijn immers ook veel grassen aanwezig in de vegetatie en een groot deel van het jaar zijn er weinig bloemen te zien. De soortenrijkdom is ook relevant voor de erosie- en klimaatbestendigheid. Sýkora&Liebrand onderscheidden in 1987 al het belang van soortenrijke dijken. Instandhouding van deze dijken borgt het voortbestaan van soortenrijkdom en zeldzame soorten, draagt bij aan esthetisch, recreatief en artistiek belang, draag bij aan stabiliteit van het landschap doordat het biologisch evenwicht wordt vergroot, houdt de genetische diversiteit in stand en is van belang voor de fauna. Dit is in 2024 opnieuw bevestigd in de resultaten van het onderzoeksproject Future Dikes.
Een bloemrijke dijk wordt vaak in relatie gebracht met de aanwezigheid van insecten. FLORON en de Vlinderstichting hanteren een Nectarindex voor de waardering van deze bloemdijken. Zie o.a. https://www.floron.nl/bermen. De bloemdijk voldoet aan de waterstaatkundige eisen en dient in hoge mate de ecologische functie. De vegetatie bestaat voornamelijk uit overblijvende en – in mindere mate – tweejarige- en eenjarige, inheemse (en ingeburgerde) plantensoorten. Een bloemdijk is duurzaam te behouden door middel van een natuurvriendelijk of natuurgericht dijkbeheer.
Onderzoek met 5734 vegetatieopnamen naar soortenrijkdom op Nederlandse dijken leverde het volgende inzicht op [Liebrand e.a., 2024, rapport thema 0, tabel 3 en figuur 4]
Aantal soorten per proefvak 25m2 | Kwalificatie |
---|---|
> 50 | Extreem soortenrijk |
41 - 50 | Zeer soortenrijk |
31 - 40 | Soortenrijk |
21 - 30 | Matig soortenrijk |
11 - 20 | Soortenarm |
6 - 10 | Zeer soortenarm |
1 - 5 | Extreem soortenarm |
We gaan onderstaand in op:
Op andere pagina’s gaan we verder in op de relatieve soortenrijkdom, aanleg en ontwikkeling van bloemdijken, beheer van bloemdijken.
Een dijk vol bloeiende planten vertegenwoordigt een esthetische waarde (schoonheid, aantrekkelijkheid) die door velen gewaardeerd wordt vanuit het oogpunt van natuur en recreatie. Tot de 50er jaren van de vorige eeuw bestond de vegetatie op veel dijken uit soortenrijk en bloemrijk grasland. Intensivering van het agrarisch gebruik inclusief bemesting en herbicidengebruik (onkruidverdelgers) en verkeerd beheer (klepelbeheer) hebben geleid tot een sterke achteruitgang van de soorten- en bloemrijkdom op dijken. Onderzoeken van onder meer Liebrand, Van der Zee en andere onderzoekers van Universiteit Wageningen toonden in de jaren ‘90 ook aan dat de karakteristieke dijkvegetatie op rivier- en zeedijken zwaar te leiden had onder de vormen van beheer met grootvee en bemesting. Zij toonden ook aan dat de karakteristieke vegetatie niet alleen landschappelijk waardevol was, maar ook een grote erosiebestendigheid bezat. Deze nieuwe inzichten zorgden er voor dat de waterkeringbeheerders vaak weer kozen voor duurzame beheervormen waarmee niet alleen de erosiebestendigheid, maar ook de landschappelijke waarden werden behouden. Dit werd volop toegepast in het kwaliteitsoordeel volgens de VTV2006.
Meer recent zijn ook de andere ecologische waarden in beeld gekomen.
Eigenschappen van soortenrijke dijken zijn: